Herfst
Langzaamaan verandert de prachtige nazomer in een herfstig tafereeltje. De bladeren vallen, er ontstaan prachtige kleuren op straat, het is vochtiger buiten en de eerste truien zijn al weer uit de kast gehaald.. Ik kan hier intens van genieten, wat een prachtige sfeer is dit toch en wat kan de natuur ons veel leren, als we er met aandacht naar kijken!
Langzaamaan verandert de prachtige nazomer in een herfstig tafereeltje. De bladeren vallen, er ontstaan prachtige kleuren op straat, het is vochtiger buiten en de eerste truien zijn al weer uit de kast gehaald.. Ik kan hier intens van genieten, wat een prachtige sfeer is dit toch en wat kan de natuur ons veel leren, als we er met aandacht naar kijken!
Herfst staat voor loslaten en het voorbereiden op de winter, een periode waarin we naar binnen keren. Dit is wat er in de natuur gebeurd, maar ook met onszelf. Dan wel niet letterlijk, maar het is een zelfde proces van loslaten en naar binnen keren. Het kan ons zoveel geven, als we meegaan in dit natuurlijke proces van verandering, maar helaas lukt dat niet altijd.
Dit komt omdat we het vaak moeilijk vinden om iets los te laten en vooral om naar binnen te keren, en dat heeft te maken met de grootste angst die we allemaal wel kennen: alleen-zijn.
Alleen zijn is iets wat we willen ontlopen, en wel zo extreem dat we vasthouden aan zaken die eigenlijk nog veel destructiever voor onszelf zijn, of waardoor we het onszelf alleen maar moeilijker maken. We hebben een verkeerde overtuiging dat alleen zijn iets vreselijks is, dat we niet met onszelf willen zijn, onszelf niet willen tegenkomen.
We lopen gevaar om eenzaamheid te ervaren. Deze emotie is zeer pijnlijk. Toch is die pijn niet hetgeen wat we eigenlijk zouden hoeven vrezen. Want wanneer we die eenzaamheid zouden aangaan, kunnen we een fundament bouwen voor de rest van je leven: Een goede relatie met onszelf. Want eigenlijk kun je niet echt eenzaam zijn, als je het fijn hebt met degene waarmee je alleen bent..
Dit is allemaal snel, kort en simpel gezegd, en dat is het eigenlijk ook, maar toch zijn onze overtuigingen en angsten hardnekkig en niet zo gemakkelijk los te laten. Laten we daarom eens kijken naar wat de natuur ons laat zien, hoe we dit nu kunnen aanpakken. Want om iets los te laten, moet je het wel eerst vastpakken, volledig onder ogen komen en het vervolgens omarmen. Een boom geeft zijn bladeren ook alle ruimte en omarmt ze ook volledig in de tijd dat ze groeien en leven. Kijk maar eens naar de angst of de overtuigingen die je hebt over het alleen-zijn, kijk maar eens of je die gedachten alle ruimte kan geven en ze er volledig kunt laten zijn. Probeer het maar te omarmen. Misschien kun je ze allemaal opschrijven en er met aandacht naar kijken. Op het moment dat het er volledig mag zijn, kun je het gemakkelijker in liefde loslaten. Precies zoals de boom, de bladeren geven zelfs nog kleur op het moment dat ze worden losgelaten!
Zo komt straks ook de periode van naar binnen keren, mensen gaan minder de straat op, lekker warm in huis, buiten wordt het koud.. Dit is jou kans om eens met jezelf contact te mogen maken, het kan zoveel geven! Wees niet bang voor wat je zult vinden, want dat is er helemaal niet. Kijk maar eens goed wat je wél kan vinden wanneer je naar binnen keert.. Wees ten alle tijden heel mild en zacht voor jezelf, ook als je bang bent of je eenzaam voelt. Alles hoort erbij en is oké! Het is gewoon de cyclus van het leven en we kunnen er zo ongelofelijk veel van leren!
Ik gun en wens je een prachtige herfst, waarin je in liefde leert loslaten en mag leren dat je niet meer uit angst iets vast hoeft te houden.. Alles gaat toch voorbij, of je dit nu wilt of niet, het ging zoals het ging, het komt zoals het komt, het is zoals het is, begeef je er maar in..
Veel liefs!
Efie Derksen
