Zo binnen : Zo buiten
De situaties en ervaringen in ons leven kunnen we benoemen als de vorm waarin we leven. We hebben de illusie dat ons geluk wordt bepaald door die vorm en die illusie wordt in stand gehouden door de illusie dat die vorm stabiel is. Maar situaties en ervaringen in ons leven zijn juist de meest onstabiele factoren, niets is zo veranderlijk dan het leven zelf, of correcter: niets is zo veranderlijk dan de vorm waarin we leven.
Het is heel simpel helder te maken; als we een situatie meemaken gaan we er zelf iets van maken, en doordat we er zelf iets van maken willen we iets anders dat dat wat er in werkelijkheid is, maar die vorm kan niet veranderen dus ontstaat er een strijd met realiteit. Zoals ook beschreven in een eerder artikel.
Omdat we iets doen met of vinden van die vorm, ontstaat er lijden of geluk. Maar het is niet de vorm, maar wij zelf die ons geluk bepalen. Het is van groot belang om naar jezelf te kijken, naar de manier hoe je omgaat met dat wat er zich voordoet.
Het is een kunst om te laten zijn wat er is en je eigen gedachten over hoe het zou moeten zijn los te laten. Eigenlijk hoef je alleen te ervaren, te kijken, te luisteren, te ZIJN! De vreugde die hierdoor ontstaat komt voort uit de overeenstemming met je bewustzijn. Die overeenstemming is de balans waar we naar zoeken.
Alles wat namelijk buiten ons afspeelt is een weerspiegeling van wat in ons plaatsvindt! We kunnen alleen dat zien wat er in onszelf aanwezig is. En we kunnen dit pas zien als we hier van bewust worden. Deze bewustwording is van belang om realiteit te kunnen onderscheiden van de illusie over de vorm waarin we leven, realiteit is de enige werkelijkheid.
Een mooi voorbeeld is een verhaal, dat ik me ooit heb laten vertellen, over een man uit een stam in een derde wereld land. Deze man werd in een grote westerse stad geplaatst en mocht hier een bepaalde tijd ontdekken wat hij allemaal ervoer bij het zien van zo een andere wereld. Het frappante was dat de man, nadat hij in zijn eentje de stad had verkent, hele andere dingen had gezien. Hij had namelijk niets van de stad gezien, zoals de westerse mens het kende; geen hoge gebouwen of grote stadsbussen, maar wel had hij het vreemd gevonden dat er zoveel mensen tegelijk zo snel voorbij 'liepen'!
Hij had dus helemaal niets kunnen zien waar hij geen weet van had, wat hij niet had aangeleerd, niet bewust van was geweest en niet voor mogelijkheid had gezien!
Deze denkwijze vinden we ook uitgewerkt in een deel van de documentaire: 'what the bleep do we know'. Hier worden linken gelegd met de Kwantumfysica. Zij vertellen dat wij als mens zo zijn geconditioneerd dat we geloven dat de buitenwereld echter is dan onze innerlijke realiteit. Maar de wetenschappelijke inzichten van de kwantumfysici tonen de werkelijkheid als een oneindige oceaan van mogelijkheden waaruit we zelf kunnen kiezen.
Het is fascinerend om eens na te gaan hoe dit werkt in je persoonlijke leven. Kijk maar eens naar de dingen die jou verwonderen, herken je die in jezelf? En als je iets hebt geleerd wat zeer van belang is, zie je dan hoe je wereldbeeld veranderd?
De filosofische vraag wat we überhaupt van de werkelijkheid kunnen zien en wat er allemaal nog meer aanwezig is wat we niet kunnen zien is bijzonder materiaal voor een mooi gesprek!
Deze bewustwording is een ontdekkingstocht naar de realiteit en jou binnenste wereld, een mooie stap naar een balans en overeenstemming tussen die twee!
Efie Derksen
